معرفی و آشنایی با خوردگی در خاک

خوردگی دیواره خارجی خطوط انتقال آب ناشی از تماس دیواره بیرونی لوله مدفون شده با خاک است. و میزان این خوردگی رابطه مستقیمی با مقدار خورندگی خاک دارد. بنابراین با توجه به حجم بسيار زياد لوله های بکار رفته در محيط خاک، بررسی ميزان خوردگی لوله های انتقال آب به عنوان يک بحث بسيار مهم اقتصادی مطرح می باشد. فاکتورهای زيادی در تعيين ميزان خورندگی خاک موثر است و بررسی اين فاکتور ها و ارائه راهکار جهت کاهش آنها و جلوگيری از انهدام سازه های درون خاکی مانند لوله های انتقال آب از اهميت بسيار بالايی بر خوردار است. می توان خاک را يک محيط ناهمگون از خلل و فرج دانست که فضای سوراخ های آن می تواند با آب يا گاز پر شود. فرياری نشان داد که در مقايسه بين خاک و ساير محيط ها مانند اتمسفر يا آب دريا، بدليل پيچيدگی های بسيار زياد محيط خاک، امکان دسته بندی و تعيين يک سری فاکتورهای ثابت وجود ندارد. برای مثال اتمسفر با توجه به ترکيب شيميايی، قابل تقسيم به شهری، روستايی، صنعتی و دريايی می باشد در صورتی که این نوع دسته بندی برای خاک وجود ندارد.
وجود هر يک از يون های خورنده در خاک تا حدود زيادی باعث افزايش نرخ خوردگی در لوله هايی که در تماس با خاک هستند، می شود. يون های کلريد، سولفات و ميزان اسيديته خاک از مهمترين فاکتورهای موثر بر نرخ خوردگی در لوله های زير خاکی می باشند. به طوری که اين يون ها، با کاهش مقاومت الکتريکی خاک باعث افزايش نرخ خوردگی می شوند.

برای دانلود متن کامل کلیک کنید