معرفی لوله های مورد استفاده در خطوط انتقال گاز

فاکتورهای مهم در خوردگی لوله عبارتند از دما، pH، میزان قلیایی بودن، میزان کلسیم، کلر، سولفات، ترکیبات عالی و جنس لوله و اتصالات. انواع جنس های فلزی مورد استفاده عبارتند از مس، سرب و فولاد. علاوه بر فلزات از لوله های پایه پلاستیک و سیمانی نیز در خطوط انتقال آب استفاده می گردد. لوله های فولادی نیز خود به تنهایی به سه دسته فولاد معمولی ساده (Mild steel)، فولاد گالوانیزه (galvanized steel) و فولاد ضد زنگ (Stainless steel) تقسیم می شوند. لوله های گالوانیزه با قرار دادن فولاد در حمام روی مذاب تولید می شوند. روی (Zn) در حمام روی سطح فولاد نشسته و از سطح آن در مقابل خوردگی حفاظت می کند. فولادهای ضد زنگ با استفاده از عناصری مانند کروم و نیکل دارای توانایی تشکیل یک لایه غیر فعال روی سطح می شوند که از تماس سیال با سطح فلز جلوگیری می کند. از این فولادها در مکان هایی با نرخ خوردگی متوسط و زیاد استفاده می شود و تنها عامل محدود کننده در استفاده از آنها قیمت بالای آنها است. کلر دشمن اصلی این فولاد ها می باشد و در مکان هایی که میزان کلر قابل توجه است انتخاب نامناسب فولاد ضد زنگ نرخ خوردگی به مراتب بالاتری نسبت به فولاد معمولی ایجاد می کند. جدول 1، انواع مختلف فولاد ضد زنگ را برای محیط هایی با درصد کلر متغیر نشان می دهد. باید در طراحی اجزای درگیر با فولاد ضد زنگ دقت شود که در تماس با فولاد معمولی قرار نگیرد و یا حداقل در محل تماس عایق بندی الکتریکی صورت پذیرد. عمر بسیار زیاد این لوله (حدود 50 سال) در صورت استفاده صحیح در مقابل لوله های معمولی ( 20 سال) استفاده از آنها را حتی با توجه به قیمت بالاتر توجیه می کند.

برای دانلود متن کامل کلیک کنید